လင်မယားစုံတွဲ တစ်တွဲဟာ ..အဖိုးအိုတစ်ယောက်ဆီမှာ အလုပ်လုပ်ကြပါတယ် အဖိုးအိုက အဲ့လင်မယားကို တစ်ယောက် ၂ သိန်းခွဲ ဆီလစာပေးထားပြီး၂ယောက်ပေါင်း ၅ သိန်း မှန်မှန်ပေးပါတယ် ..နေစရာလည်းပေးတယ် ဆန် တစ်အိတ် ဆီ၁ပုံးနဲ့ ငါးခြောက်တွေ ဘာတွေ ပါထောက်ပံ့ ပေးပြီးစရိတ်ငြိမ်း ထားပေးတာပါ
.......
သူတို့လင်မယားနှစ်ယောက်ရဲ့ တာဝန်က တစ်ရက်ကို ၂ ခါ မနက်တစ်ခေါက် ညနေ တစ်ခေါက် အဘိုးကြီးရဲ့ငါးကန် ထဲက ငါးတွေကိုငါးစာကျွေးပေးယုံပါပဲ
.........
အဲ့အလုပ်ပြီးတာနဲ့ သူတို့လင်မယား စုံတွဲလုပ်ချင်ရာလုပ် လို့ရပါတယ် သူတို့အနေနဲ့ဘာမှ လုပ်စရာမလိုပါဘူး သူတို့နေတဲ့ခြံပေါင်းတွေမြက်တွေထူလာရင်နဲနဲပါးပါးရှင်းယုံကလွဲလို့ပေါ့
..........
အဖိုးကြီးက သူ့အလုပ်သမားတွေကို ဘာလုပ်ရမယ် ဘယ်လိုနေရမယ်လို့ မသတ်မှတ်ထားပါဘူး
သူကိုယ်တိုင်လည်း တစ်လ နေမှ ၂ခေါက် ၃ ခေါက်လောက်ပဲခြံထဲကို လာတတ်တာပါ
အဲ့တာကလည်းငါးစာလာပို့ တဲ့အခါရိက္ခာနဲ့လစာ လာထုတ်ပေးတဲ့ အခါ တွေမှသာရောက်လာတတ်တာပါ
.........
ဒီလိုနဲ့ ၂ နှစ် ကျော်ကြာလာတော့ အဖိုးကြီး ဟာ ငါးကန်ထဲကငါးတွေထုတ်ရောင်းပါတယ် အဖိုးအိုဟာ ငါးတွေ ရောင်းလို့ရတာ အမြတ် သိန်း ၃၀၀ လောက်ရလိုက်ပါတယ်
.........
သူဟာ သူ့အလုပ်သမား လင်မယား၂ ယောက်ကို ဘောက်ဆူး အဖြစ် ပိုက်ဆံ ၁၅ သိန်း ပေးပါတယ် ပြီးတော့ သူတို့လင်မယားကို မွေးရပ်မြေ နဲ့ ဆွေမျိုးတွေဆီ အလည်သွားလို့ရအောင် နားရက် ခွင့်ရက်ရှည် ၁လ လောက်ပေးလိုက်ပါတယ် ဒီအပြင်လမ်းစရိတ်လည်းထပ်ထုတ်ပေးလိုက်ပါသေးတယ်.....
........
ဒီအကြောင်းတွေကို အဖိုးကြီးရဲ ဇနီးအဖွားကြီးကသိသွားတော့ အဖိုးကြီးကို ဆူပါရော
.......
ဘာလို့ သူ့ကိုမတိုင်ပင်ရတာလည်း ဘာကြောင့်အလုပ်သမားတွေကို အဲ့လောက်အခွင့်အရေးတွေပေးရက်ရောရတာလည်း
စရိတ်ငြိမ်းလည်း နေစရာပေးထား တင်ကျွေးထားတယ် လစာလည်းလောက်ငှအောင်ပေးထားတယ် ဒီဲကြားထဲ ဘောက်ဆူး က ၁၅ သိန်း တောင်ပေးစရာလား လမ်းစရိတ်ကပါ ထပ်ထုတ်ပေးလိုက်သေးတယ် ဆိုတော့ ရှင် ဦးနှောက်တွေချောင်ကုန်တာလား ဘာလို့ကျွန်မကိုမတိုင်ပင်ရတာလည်း လို့ ပွမ်ပါလေရော
.........
အဖိုးကြီးက အဖွားကြီးဆူနေတာကို ကြည့်ပြီး ရီနေတယ် ...ပြီးတော့ သူ့ရဲ့ ဇနီးကိုပြောတာ နင်ပွမ်လို့ပြီးရင်ငါပြောပြမယ်
.........
ငါငယ်ငယ်တုန်းက ငါနေတဲ့ရွာက ရွာသားတွေ ဟာ တယ်သီး တွေ စိုက်ပျိုးရောင်းချ ကြတဲ့ အလုပ်လုပ် ကြတယ် တစ်ရွာလုံးတယ်ပင်ပဲစိုက်စားကြတယ်
........
ဆောင်းတွင်း တစ်တွင်းမှာတယ်သီးတွေ တစ်အားစျေးကောင်းတာနဲ့ ရွာသားတွေ သူ့ထက်ငါအပြိုင် တယ်သီးတွေခူးရောင်းကြတာ အပင်ပေါ်မှာ တယ်သီးတစ်လုံးတစ်လေတောင်မကျန်ဘူး
.........
ဖြစ်ချင်တော့အဲ့ဒီနှစ်ဆောင်းတွင်က ခါတိုင်းနှစ်တွေထက်ပိုကြာတယ် ပြီးတော့ အချမ်းပို တာတအားပဲ နှင်းတွေဆိုဖွေးနေအောင်ကျတာ
.........
တယ်ပင်ကိုမှီခိုပြီးရှင်သန်နေကြတာက ရွားသားတွေချည်းပဲ မဟုတ်ဘူး သာလိကာ တစ်အုပ်ကြီးလည်းရှိတယ် သူတို့တွေ က အကောင် ရာနဲချီပြီးရှိတာ တစ်ပင်ကို မိသားစု တစ်စု ၂ စု ..စသဖြင့်စုပြီးနေကြတာ အဲ့ဒီနှစ် တယ်သီးတွေကလည်းမကျန် ရာသီဥတုကလည်းတစ်အားအေးတော့သာလိကာတွေအစာငတ်ပြီ အကုန်သေကုန်ကျရော
.........
ရွာသားတစ်ချို့ကတော့ပြောတာ အေးတာပဲတဲ့ နားညဉ်း သက်တာတာပေါ့တဲ့
.......
မိုးဦးကျလို့ တယ်ပင်တွေ အညွန့်ထွက်တဲ့အချိန်လည်းရောက်ရော ဘယ်ကရောက်လာမှန်းမသိတဲ့ ပိုးကောင်တွေ ဘောက်ဖတ်တွေ အများကြီးပဲ တယ်ပင်ရဲ့ အရွက်တွေအညွန့်တွေအကုန်စားပစ်တာ ...
တယ်သီးအကင်းတောင် မသီးလိုက်ရဘူး အဖူးအငုံ အကုန် စား တာ ရွာသားတွေ ဘာမှမတတ်နိုင်ကြဘူး
.........
အဲ့လိုနဲ့ အဲ့ဒီနှစ် ရွာသားတွေတယ်သီးတစ်လုံးတောင် မရလိုက်ဘူး တဲ့ ...အကြောင်းရင်းစစ်လိုက်တော့ ခါတိုင်းဆိုသာလိကာတွေက ဆောင်းတွင်းမှာတယ်သီးစားပြီးမိုးတွင်းကျ တယ်ပင်က ပိုးကောင်မွားကောင်တွေရှာစားကြတော့ တယ်သီးတွေ အန္တရာယ်ကင်းကင်းနဲ့ သီးနိုင်ခဲ့တယ် ခုတော့ သာလိကာတွေမရှိကြတော့ ပိုးကောင်တွေကိုနှိမ်နင်းပေးမဲ့သူမရှိတော့တဲ့အခါမှရွာသားတွေဟာသာလိကာတွေရဲ့ ကျေးဇူးကိုသိကြရတော့တယ်
.....
ဒီလိုနဲ့ နောက်နှစ်တွေမှာရွာသားတွေဟာသာလိကာပေါက်လေးတွေသွားရှာလာပြီးတယ်ပင်တွေမှာကျွေးမွေးထား ပြီးတယ်သီးတွေ ချန်ထားပေးကြတော့တယ် သာလိကာတွေကလည်းကျေးဇူးသိတတ်စွာနဲ့ တစ်နှစ်ပတ်လုံးဘယ်ကိုမှမသွားတော့ပဲတယ်ပင်တွေကိုစောင်လျောက်ပေးရင်းအပြန်အလှန်အကျိုးပြုလာခဲ့ကြတော့တယ်
..........
ငါသာလိကာတွေစားဖို့တယ်သီးလေးတွေချန်ထားတာ ငါအတယ်လို့နင်ကပြောချင်သေးသလားလို့ အဖိုးကြီးကပြောပြတဲ့အခါ
အဖွားကြီးလည်းသဘောပေါက်သွားတော့တယ်
......
လက်အောက်ငယ်သားတွေရဲ့ဘဝကောင်းကျိုးအတွက် ကြည့်ရှူ့စောင့်မ ပေးခြင်းဟာ လက်အောက်ငယ်သားတွေကလည်း အဖိုးအိုအပေါ် ကျေးဇူးပြန်လည်သိတတ်စေခဲ့ပါတော့တယ် ...တကယ်တော့ အဖိုးအိုဟာ အမြတ်များများရတဲ့အတွက် ဘောက်ဆူးများများပေးလိုက်တာဆိုပေမဲ့ တကယ်တမ်းတော့သူ့အတွက်သူပြန်ပေးလိုက် တာနဲ့အတူတူပါပဲ
.........
+++++++
လွပ်လပ်မှု့ဆိုတာ လူတိုင်းအတွက်ဖြစ်နိုင်ပါတယ်
ကိုယ်ကသာရွေးချယ်မလားဆိုတာ မူတည်သွားတာပါ
.......
.......
သူတို့လင်မယားနှစ်ယောက်ရဲ့ တာဝန်က တစ်ရက်ကို ၂ ခါ မနက်တစ်ခေါက် ညနေ တစ်ခေါက် အဘိုးကြီးရဲ့ငါးကန် ထဲက ငါးတွေကိုငါးစာကျွေးပေးယုံပါပဲ
.........
အဲ့အလုပ်ပြီးတာနဲ့ သူတို့လင်မယား စုံတွဲလုပ်ချင်ရာလုပ် လို့ရပါတယ် သူတို့အနေနဲ့ဘာမှ လုပ်စရာမလိုပါဘူး သူတို့နေတဲ့ခြံပေါင်းတွေမြက်တွေထူလာရင်နဲနဲပါးပါးရှင်းယုံကလွဲလို့ပေါ့
..........
အဖိုးကြီးက သူ့အလုပ်သမားတွေကို ဘာလုပ်ရမယ် ဘယ်လိုနေရမယ်လို့ မသတ်မှတ်ထားပါဘူး
သူကိုယ်တိုင်လည်း တစ်လ နေမှ ၂ခေါက် ၃ ခေါက်လောက်ပဲခြံထဲကို လာတတ်တာပါ
အဲ့တာကလည်းငါးစာလာပို့ တဲ့အခါရိက္ခာနဲ့လစာ လာထုတ်ပေးတဲ့ အခါ တွေမှသာရောက်လာတတ်တာပါ
.........
ဒီလိုနဲ့ ၂ နှစ် ကျော်ကြာလာတော့ အဖိုးကြီး ဟာ ငါးကန်ထဲကငါးတွေထုတ်ရောင်းပါတယ် အဖိုးအိုဟာ ငါးတွေ ရောင်းလို့ရတာ အမြတ် သိန်း ၃၀၀ လောက်ရလိုက်ပါတယ်
.........
သူဟာ သူ့အလုပ်သမား လင်မယား၂ ယောက်ကို ဘောက်ဆူး အဖြစ် ပိုက်ဆံ ၁၅ သိန်း ပေးပါတယ် ပြီးတော့ သူတို့လင်မယားကို မွေးရပ်မြေ နဲ့ ဆွေမျိုးတွေဆီ အလည်သွားလို့ရအောင် နားရက် ခွင့်ရက်ရှည် ၁လ လောက်ပေးလိုက်ပါတယ် ဒီအပြင်လမ်းစရိတ်လည်းထပ်ထုတ်ပေးလိုက်ပါသေးတယ်.....
........
ဒီအကြောင်းတွေကို အဖိုးကြီးရဲ ဇနီးအဖွားကြီးကသိသွားတော့ အဖိုးကြီးကို ဆူပါရော
.......
ဘာလို့ သူ့ကိုမတိုင်ပင်ရတာလည်း ဘာကြောင့်အလုပ်သမားတွေကို အဲ့လောက်အခွင့်အရေးတွေပေးရက်ရောရတာလည်း
စရိတ်ငြိမ်းလည်း နေစရာပေးထား တင်ကျွေးထားတယ် လစာလည်းလောက်ငှအောင်ပေးထားတယ် ဒီဲကြားထဲ ဘောက်ဆူး က ၁၅ သိန်း တောင်ပေးစရာလား လမ်းစရိတ်ကပါ ထပ်ထုတ်ပေးလိုက်သေးတယ် ဆိုတော့ ရှင် ဦးနှောက်တွေချောင်ကုန်တာလား ဘာလို့ကျွန်မကိုမတိုင်ပင်ရတာလည်း လို့ ပွမ်ပါလေရော
.........
အဖိုးကြီးက အဖွားကြီးဆူနေတာကို ကြည့်ပြီး ရီနေတယ် ...ပြီးတော့ သူ့ရဲ့ ဇနီးကိုပြောတာ နင်ပွမ်လို့ပြီးရင်ငါပြောပြမယ်
.........
ငါငယ်ငယ်တုန်းက ငါနေတဲ့ရွာက ရွာသားတွေ ဟာ တယ်သီး တွေ စိုက်ပျိုးရောင်းချ ကြတဲ့ အလုပ်လုပ် ကြတယ် တစ်ရွာလုံးတယ်ပင်ပဲစိုက်စားကြတယ်
........
ဆောင်းတွင်း တစ်တွင်းမှာတယ်သီးတွေ တစ်အားစျေးကောင်းတာနဲ့ ရွာသားတွေ သူ့ထက်ငါအပြိုင် တယ်သီးတွေခူးရောင်းကြတာ အပင်ပေါ်မှာ တယ်သီးတစ်လုံးတစ်လေတောင်မကျန်ဘူး
.........
ဖြစ်ချင်တော့အဲ့ဒီနှစ်ဆောင်းတွင်က ခါတိုင်းနှစ်တွေထက်ပိုကြာတယ် ပြီးတော့ အချမ်းပို တာတအားပဲ နှင်းတွေဆိုဖွေးနေအောင်ကျတာ
.........
တယ်ပင်ကိုမှီခိုပြီးရှင်သန်နေကြတာက ရွားသားတွေချည်းပဲ မဟုတ်ဘူး သာလိကာ တစ်အုပ်ကြီးလည်းရှိတယ် သူတို့တွေ က အကောင် ရာနဲချီပြီးရှိတာ တစ်ပင်ကို မိသားစု တစ်စု ၂ စု ..စသဖြင့်စုပြီးနေကြတာ အဲ့ဒီနှစ် တယ်သီးတွေကလည်းမကျန် ရာသီဥတုကလည်းတစ်အားအေးတော့သာလိကာတွေအစာငတ်ပြီ အကုန်သေကုန်ကျရော
.........
ရွာသားတစ်ချို့ကတော့ပြောတာ အေးတာပဲတဲ့ နားညဉ်း သက်တာတာပေါ့တဲ့
.......
မိုးဦးကျလို့ တယ်ပင်တွေ အညွန့်ထွက်တဲ့အချိန်လည်းရောက်ရော ဘယ်ကရောက်လာမှန်းမသိတဲ့ ပိုးကောင်တွေ ဘောက်ဖတ်တွေ အများကြီးပဲ တယ်ပင်ရဲ့ အရွက်တွေအညွန့်တွေအကုန်စားပစ်တာ ...
တယ်သီးအကင်းတောင် မသီးလိုက်ရဘူး အဖူးအငုံ အကုန် စား တာ ရွာသားတွေ ဘာမှမတတ်နိုင်ကြဘူး
.........
အဲ့လိုနဲ့ အဲ့ဒီနှစ် ရွာသားတွေတယ်သီးတစ်လုံးတောင် မရလိုက်ဘူး တဲ့ ...အကြောင်းရင်းစစ်လိုက်တော့ ခါတိုင်းဆိုသာလိကာတွေက ဆောင်းတွင်းမှာတယ်သီးစားပြီးမိုးတွင်းကျ တယ်ပင်က ပိုးကောင်မွားကောင်တွေရှာစားကြတော့ တယ်သီးတွေ အန္တရာယ်ကင်းကင်းနဲ့ သီးနိုင်ခဲ့တယ် ခုတော့ သာလိကာတွေမရှိကြတော့ ပိုးကောင်တွေကိုနှိမ်နင်းပေးမဲ့သူမရှိတော့တဲ့အခါမှရွာသားတွေဟာသာလိကာတွေရဲ့ ကျေးဇူးကိုသိကြရတော့တယ်
.....
ဒီလိုနဲ့ နောက်နှစ်တွေမှာရွာသားတွေဟာသာလိကာပေါက်လေးတွေသွားရှာလာပြီးတယ်ပင်တွေမှာကျွေးမွေးထား ပြီးတယ်သီးတွေ ချန်ထားပေးကြတော့တယ် သာလိကာတွေကလည်းကျေးဇူးသိတတ်စွာနဲ့ တစ်နှစ်ပတ်လုံးဘယ်ကိုမှမသွားတော့ပဲတယ်ပင်တွေကိုစောင်လျောက်ပေးရင်းအပြန်အလှန်အကျိုးပြုလာခဲ့ကြတော့တယ်
..........
ငါသာလိကာတွေစားဖို့တယ်သီးလေးတွေချန်ထားတာ ငါအတယ်လို့နင်ကပြောချင်သေးသလားလို့ အဖိုးကြီးကပြောပြတဲ့အခါ
အဖွားကြီးလည်းသဘောပေါက်သွားတော့တယ်
......
လက်အောက်ငယ်သားတွေရဲ့ဘဝကောင်းကျိုးအတွက် ကြည့်ရှူ့စောင့်မ ပေးခြင်းဟာ လက်အောက်ငယ်သားတွေကလည်း အဖိုးအိုအပေါ် ကျေးဇူးပြန်လည်သိတတ်စေခဲ့ပါတော့တယ် ...တကယ်တော့ အဖိုးအိုဟာ အမြတ်များများရတဲ့အတွက် ဘောက်ဆူးများများပေးလိုက်တာဆိုပေမဲ့ တကယ်တမ်းတော့သူ့အတွက်သူပြန်ပေးလိုက် တာနဲ့အတူတူပါပဲ
.........
+++++++
လွပ်လပ်မှု့ဆိုတာ လူတိုင်းအတွက်ဖြစ်နိုင်ပါတယ်
ကိုယ်ကသာရွေးချယ်မလားဆိုတာ မူတည်သွားတာပါ
.......
Comments